برنارد آرنو، رييس و مدير ارشد اجرايي شركتLVMH) Louis Vuitton S.A.)، با ثروت 5/16 ميليارد دلار، ثروتمندترين فرد فرانسه و پانزدهمين فرد ثروتمند دنيا مي‌باشد. شركت LVMH مالك سهام عمده بسياري از برندهاي معروف مثل لويي وويتون، ديور و فندي است. مجله تايمز در سال 2007 برنارد آرنو را به عنوان يكي از 100 فرد تاثيرگذار دنيا معرفي كرد.
برنارد آرنو در 5 مارس سال 1949 در شهر روبه در شمال فرانسه متولد شد. وي پس از فارغ‌التحصيلي از دبيرستان ماكسنس به دانشگاه پلي تكنيك پاريس رفت و در سال 1971 با مدرك مهندسي فارغ‌التحصيل شد. برنارد پس از فارغ‌التحصيلي به عنوان یک مهندس، به شركت ساختمان سازی و املاک پدرش، فرت ساوینل، پيوست و در سال 1976 پدرش را قانع كرد كه با بخش توليدي شركت به مبلغ 40 ميليون فرانك تسويه حساب كرده و تمركز شركت را به معاملات املاك تغيير دهد. شركت جديد با تغيير نام به فرينل به فعاليت در حوزه اقامتگاه‌هاي مسافرتي با امكانات خاص وارد شد. برنارد در سال 1979 جانشين پدرش در جايگاه رياست شركت شد.
برنارد آرنو در سال 1981، پس از اينكه فرانسوا ميتران، رييس جمهور فرانسه شد، به آمريكا مهاجرت كرد و شركت فرينل را در آنجا تاسيس كرد و به اين وسيله توانست ساختمان‌هايي مسكوني در پالم بيچ در ايالت فلوريدا بسازد. آرنو سه سال بعد زماني كه سوسياليست‌هاي فرانسه به رويكرد اقتصادي محافظه كارانه تر تغيير رويه دادند، دوباره به فرانسه بازگشت و به عنوان مدير ارشد اجرايي يك شركت كالاهاي لوكس (كالاهايي كه با افزايش درآمد مصرف‌كنندگان، ميزان مصرفشان افزايش مي‌يابد) دنیا، «فيانسير آگاش» مشغول به كار شد. آرنو با کمک بنگاه سرمایه‌گذاری «بانک‌لازارد» و استفاده از سوبسیدهای اعطایی از سوی دولت در ازای اینکه شرکت تعدیل نیرو نداشته باشد، شرکت نساجی بوساک را که در بحران ورشکستگی به سر مي‌برد، خرید. در واقع دولت فرانسه به دنبال کسی مي‌گشت تا امپراتوری نساجی را که شرکت‌های بسیاري زیر مجموعه آن بودند ( مثل کریستین دیور) دست گیرد. خانواده آرنو تنها مبلغ 15 میلیون دلار برای خرید این شرکت کمک کرده و 80 میلیون دلار باقی مانده را شرکت لازار تامین کرد. دلیل اصلی آرنو برای خرید شرکت بوساک، به دست آوردن دیور بود تا پایه‌ای باشد برای راه‌اندازی یک «سوپرمارکت کالاهای لوکس» که طبقه متوسط جامعه بتوانند از آن خرید کنند. آرنو به سرعت دیور را گسترش داد تا برندهای جدیدی مثل خانه مد کریستین لاکروا و سلین( که کالاهای چرمي تولید مي‌کردند) را نيز در برگیرد.
کمي بعد آرنو مجبور شد تقریبا تمام سرمایه شرکت را به قیمت 400 میلیون دلار فروخته و تنها، برند با پرستیژ کریستین دیور و فروشگاه «لوبن‌مارشه» را نگه دارد. این فروش، او را قادر ساخت تا 8/1 میلیارد دلار از سهام شرکت LVMH را در سال 1989 خریداری کند تا به این طریق کنترل 24 درصد از این گروه را در اختیار گیرد. کمي بعد بین آرنو و هنری راکمیه ريیس قبلی شرکت لویی وویتون که از شرکت‌های تابعه LVMH بود، درگیری بر سر قدرت رخ داد. در عرض کمي بیش از یک سال آرنو در منازعات دادگاه پیروز شده و راکمیه از کار برکنار شد. در دست گرفتن قدرت در LVMH یکی از متبحرانه‌ترین کارهای تجاری در تاریخ فرانسه بوده و باعث شده آرنو به عنوان فردی بدطینت که به واسطه اخراج‌های متعدد به قدرت رسیده ، شناخته شود، اما با این حال بسیاری از افراد استراتژی کسب و کار آرنو و علاقه‌اش برای ریسک‌پذیری را قابل احترام مي‌دانند.
آرنو با موفقیتی که LVMH کسب کرده بود شروع به سر هم کردن تکه‌های سوپرمارکت کالاهای لوکس خود نمود. آرنو از آن زمان تاکنون شرکت را با برنامه توسعه جاه‌طلبانه‌ای پیش برده که LVMH را تبدیل به بزرگ‌ترین گروه تجاری کالاهای لوکس در دنیا کرده است.
آرنو در دهه نود با خرید ده‌ها تولیدکننده کالاهای لوکس در اروپا، آمریکای شمالی، آسیا، آمریکای جنوبی و استرالیا شرکتش را تبدیل به یک امپراتوری بزرگ کرد.
او اعتقاد دارد که شرکت برای افزایش انرژی خلاقانه، باید مدیرانی با عشق و علاقه به هنرمندان داشته باشند و به این شکل مي‌توانند هنرمندانشان را درک کنند. آرنو که در میان مدیران ارشد اجرایی پیشتاز در جهان، فردی منحصر به فرد است، همواره این توانایی را داشته که بین جنبه‌های مالی و خلاقانه کسب و کار ارتباطی مناسب برقرار کند. او گرچه هیچ وقت به محدود کردن نوآوری طراحانش اعتقاد نداشته، اما همواره بر انضباط مالی در خرید، بازاریابی و فروش محصولات شرکتش تاکید کرده است.
برنارد آرنو تاکنون دو بار ازدواج کرده است. وی 5 فرزند دارد و یکی از دخترانش نیز در حال حاضر از مدیران LVMH است. همسر دوم آرنو، هلن مرسیه، یک پیانیست اهل کبک کانادا و کلکسیونر نت‌های موسیقی مي‌باشد.
- مقالات مرتبط: