کينگ ليو «King Liu» يک مهندس ژاپني بود که کارخانه‌اي براي پرورش مارماهي تاسيس کرده بود. او در سال 1971 پس از يک توفان شديد کارخانه خود را از دست داد. سپس به همراه چند شريک ديگر خود، سرمايه اوليه‌اي حدود 100 هزار دلار جمع‌آوري کرده و يک کارخانه دوچرخه‌سازي به نام جاينت (Giant) در بندر تايچونگ تايوان تاسيس کردند.
توني لو، مدير چيني کمپاني بود که شرکت تجاري خود را به ليو فروخته و يکي از مالکان و سهامداران کارخانه تازه تاسيس و نوپاي دوچرخه‌سازي، شده بود. در آغاز تاسيس جاينت، دوچرخه‌ها با نام تجاري «نيشيکي» توليد و به شرکتي به نام West Coast Cycle که از اولين مشتريان شرکت بود، فروخته مي‌شدند.
در آن زمان، شرکت دوچرخه‌سازي آمريکايي شوين «Schwinn» با افزايش تقاضا براي دوچرخه‌هاي خود مواجه بود و به دليل محدوديت توليد، در سال 1972 شروع به مذاکره با دوچرخه‌سازان ژاپني کرد. جاينت نيز با استفاده از اين فرصت، براي گرفتن سفارش از اين شرکت دست به کار شد و اولين گام را براي کسب عنوان بزرگ‌ترين توليدکننده دوچرخه جهان برداشت. جاينت 5 سال بعد اولين دوچرخه 10سرعته جهان را با کيفيت بسيار بالا براي شرکت شوين توليد کرد و اين شرکت را تحت تاثير محصولات خود قرار داد.
در ابتداي دهه 80، جاينت 100 هزار دوچرخه در سال براي شرکت شوين توليد مي‌کرد و در پاييز 1980 هنگام اعتصاب کارکنان شوين، در عرض پنج ماه 80 هزار دوچرخه به آمريکا ارسال کرد. بعد از پايان يافتن اعتصاب، قابليت‌هاي توليد شوين به همان شکل قديمي خود باقي مانده بود و هيچ گونه ارتقا و بهبودي در آن ايجاد نشده بود. بنابراين اين شرکت آمريکايي از نظر طراحي و توليد، شديدا به جاينت احتياج داشت. در آن سال اين شرکت به عنوان بزرگ‌ترين توليدکننده دوچرخه در تايوان شناخته شد.
در پاييز سال 1982، جاينت 130 هزار دوچرخه با مدل BMX Schwinn Predators توليد کرد که اين مدل، اولين مدل موفق BMX از اين شرکت بود. در پايان آن سال، شوين کارخانه خود را در شيکاگو تعطيل کرد و توليد خود را کاملا به جاينت سپرد.
جاينت در سال 1984، اولين دوچرخه‌هاي مخصوص کوهنوردي را با نام‌هاي Sierra و High Sierra که دو مدل از نمونه‌هاي موفق توليد شده اين شرکت بود، براي شوين توليد کرد. جاينت 70 درصد کل فروش سالانه شرکت شوين که حدود پانصد هزار دوچرخه مي‌شد را براي اين شرکت ارسال مي‌کرد. در سال 1985، جاينت يک ميليون دوچرخه توليد کرد که اکثر آنها براي شوين ارسال مي‌شد.
فروش جاينت خوب بود، ولي مشکل اينجا بود که دوچرخه‌هاي توليدي شرکت، به ندرت با نام اصلي جاينت به بازار عرضه مي‌شدند و با اينکه اين شرکت داراي شهرت بسياري در صنعت دوچرخه‌سازي بود، ولي عملا دوچرخه‌سواران نهايي نام واقعي آن را نمي‌شناختند و تقاضاي زيادي براي اين دوچرخه تايواني وجود نداشت.
«توني لو» در اوايل سال 1981 به ترويج و تبليغ براي نام و برند تجاري اين شرکت اقدام کرد و در سال 1986 محصولات جاينت را در اروپا با نام واقعي خود عرضه کرد و شعبه اروپايي اين شرکت يعني Giant European BV در هلند تاسيس شد. در سال بعد، شعبه آمريکايي جاينت با نام Giant Bicycle Inc در آمريکا تاسيس شد.
دو شرکت براي عرضه مدلي با نام تجاري «شوين- جاينت» شروع به مذاکره کردند، ولي با وجود ترسيم خطوط اصلي اين طرح، توافقات بر سر آن بي‌نتيجه و بي‌ثمر باقي ماند و در نهايت، باعث ايجاد رقابت بين دو شرکت شد. شوين با آگاهي از قدرت جاينت، به فعاليت‌هاي مختلفي از جمله معامله و بستن قرارداد با شرکت‌هاي جديد و خريد سهام آنها پرداخت، ولي قادر به رقابت با جاينت نبود، زيرا جاينت يک ميليون دوچرخه در سال توليد مي‌کرد و سيستم توليد و فروش منظمي پيدا کرده بود. از سال‌هاي 1989تا 1992شعبه‌هاي ديگر جاينت در ژاپن، کانادا، استراليا و چين افتتاح شد. در سال 1992 شوين ورشکستگي خود را اعلام کرد. شرکت جاينت در اواسط دهه 90 ميلادي، تقريبا به طور کامل با نام خود به عرضه توليداتش مي‌پرداخت و با فروش 380 ميليون دلار در سال به عنوان بزرگ‌ترين توليدکننده دوچرخه در جهان معرفي شد. در سال 1994 سهام اين شرکت در بورس سهام تايوان (TWSE) به عرضه عمومي، در آمد و چهار سال بعد، شرکت حدود 3 ميليون دوچرخه توليد کرد. در سال 1998 جاينت 30درصد سهام شرکت Hodaka ژاپن را خريد و در سال 2006 اقدام به توليد لوازم جانبي دوچرخه مثل پمپ باد، لباس مخصوص و کلاه مخصوص دوچرخه کرد و آنها را در کشور بريتانيا عرضه نمود. جاينت امروزه به عنوان توليدکننده دوچرخه‌هاي باکيفيت در دنيا شناخته شده است و در بيش از 50 کشور جهان و به طور کلي در بيش از 10 هزار فروشگاه، محصولات خود را به فروش مي‌رساند. در سال 2007 فروش جهاني محصولات آن از مرز پنج ميليون دوچرخه گذشت و درآمدي بالغ بر 820 ميليون دلار را از آن خود کرد.
کوشان غلامي
- مقالات مرتبط: